Wolny taniec / Rainbow Rowell

W liceum wszyscy myśleli, że Shiloh i Cary w końcu będą razem… wszyscy poza nimi samymi.

Byli tylko przyjaciółmi. Najlepszymi przyjaciółmi. Sojusznikami. Spędzali całe lato na schodach ganku Shiloh, marząc o przyszłości. Oboje mieli uciec z Omaha — Shiloh chciała iść na studia i zostać aktorką, a Cary planował wstąpić do marynarki wojennej. Obiecali sobie, że między nimi nic się nie zmieni. I rzeczywiście, Shiloh poszła na studia, a Cary dołączył do marynarki. A jednak zmieniło się wszystko.

Dziś Shiloh ma trzydzieści trzy lata i minęło czternaście lat, odkąd ostatni raz rozmawiała z Carym. W międzyczasie urodziła dwoje dzieci i rozwiodła się.

Gdy dostaje zaproszenie na ślub starej znajomej, myśli tylko o jednym — czy Cary tam będzie? Czy sama chce, żeby tam był? I czy on w ogóle chciałby z nią rozmawiać po tym wszystkim, co się stało?

Odpowiedź brzmi: tak. Tak. I jeszcze raz tak.

Słodko-gorzka, zabawna, nostalgiczna, poruszająca, nieuciekająca od trudnych tematów, pełna emocji historia o nastoletnim uczuciu, przyjaźni, dorastaniu, utraconych marzeniach, ciężkiej codzienności, przebaczeniu, drugiej szansie i dorosłej miłości. Świetnie było obserwować głównych bohaterów, którzy jako dorośli ludzie muszą sobie poradzić z konsekwencjami decyzji sprzed lat i życiem tak po prostu, a retrospekcje do lat nastoletnich tylko nadały jej głębi. Jest prosta, pozbawiona dramatów, refleksyjna, a co najważniejsze dotyczy zwykłych ludzi, których można spotkać każdego dnia na ulicy. I w tym tkwi jej piękno. Tym bardziej, że Rowell umie w takie historie.

Długo przyszło czekać na nową obyczajówkę od Rowell, ale było warto. Bo ja cenię jej książki za bohaterów, którzy mają wady, którzy nie zawsze wiedzą co powiedzieć albo mówią niewłaściwe rzeczy bądź podejmują decyzje, których nie powinni i za te wszystkie popełnione błędy. A dlaczego? Bo to tylko znaczy, że są prawdziwi. A ja lubię czytać o zwykłych ludziach. Wtedy jakoś cała ta ich historia uderza inaczej. Czasem nawet w rzeczy, do których nie zawsze chce się przyznawać. I tak właśnie jest tutaj.

✍️Jednym zdaniem: Nostalgia bije z tej historii i dobrze.

⭐Ocena: 4/5

📚Gatunek: obyczajówka

📍Pojedynczy tom

👀Narracja: trzecioosobowa, dwa punkty widzenia

🎂Wiek głównych bohaterów: 30+

🌶️Pikantne sceny: nie

🔢Sugerowany wiek czytelnika: 17+

🔔Dla kogo: dla wszystkich, ale ci ciut starsi odczują ją mocniej

👉Współpraca reklamowa z wydawnictwem Świat Książki